Ενημερωτικά και άλλα...

Καλημέρα !

Ξεκινώ με τα "άλλα" που λέει ο τίτλος. Με ένα ευχαριστώ για τις ευχές που πήρα για το Πάσχα και για την ονομαστική μου εορτή. Κι αν κάποιοι και κάποιες με ξέχασαν, είμαι νέος στη μπλογκοπαρέα, δικαιολογείται. 

Άστε που "δεν δικαιούμαι δια να ομιλώ" που λένε, είμαι κλασσικός ξεχασιάρης σε αυτά. 

Να είμαστε καλά λοιπόν, γεροί πάνω από όλα και να μας έρχονται τα πράγματα όπως θέλουμε. 

Στα ενημερωτικά... Δε ξέχασα το μπλογκ και την όμορφη παρέα εδώ. Μου έπεσαν πολλά μαζεμένα. Ανοίχτηκα σε πολλά και τρέχω μη βγω εκτεθιμένος. Παίζω ταυτόχρονα σε πολλά γήπεδα που λένε. 

Όπως έχω πει σε όσους δεν με ξέρουν (και δεν το ξέρουν) εκτός από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, έχω βγάλει ήδη δύο βιβλία με διηγήματα : κοινωνικά, συναισθηματικά, χιουμοριστικά κ.λ.π. 

Δείγματα τους υπάρχουν ήδη σε αυτό το μπλογκ. Τώρα ασχολούμαι με τα επόμενα. 

- Έχω να τελειώσω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα και να το δώσω προς έγκριση. Αν όλα πάνε καλά θα προχωρήσει προς έκδοση. Λίγο έχει για να το τελειώσω, ελπίζω.  

- Εχω να προχωρήσω και να τελειώσω ένα άλλο μυθιστόρημα που έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα. Μία μυθιστορηματοποιημένη βιογραφία, για τη ζωή του πατέρα μου. Θα επανέλθω κάποια στιγμή με λεπτομέρειες σχετικά με αυτό.  

- Έχω και δύο ακόμα στόχους συγγραφικούς, δεν λέω περισσότερα τώρα για αυτούς, έχουν δρόμο ακόμα. Όμως πότε πότε ασχολούμαι και μαζί τους. 

Το τι γράφω κάθε φορά... ανάλογα με τη διάθεση μου και με ότι άλλα τρεξίματα έχω. Είχα αρκετά αυτό τον καιρό και δεν τελείωσαν. 

Βάλτε και το πόσες ώρες τρώω κάθε μέρα σαν αναγνώστης.  Όποιος γράφει πρέπει και να διαβάζει. Έχω βιβλία που θέλω να διαβάσω, μαζεύτηκαν πάλι και δεν μου αρέσει να έχω αδιάβαστα βιβλία στη βιβλιοθήκη μου. 

Τέλος, κάτι που δεν το ξέρετε, μου αρέσει πολύ να ενημερώνομαι για τα πολιτικά και τα κοινωνικά.  Τι γίνεται στη χώρα μας κυρίως αλλά όχι μόνο εδώ. 

Τηλεόραση ΔΕΝ βλέπω, και να μου την κλέβατε, δεν θα το έπαιρνα χαμπάρι. Ούτε ραδιόφωνο ακούω και εφημερίδες δεν διαβάζω εδώ και χρόνια. Ιντερνετικά ενημερώνομαι. Έχω επιλέξει μερικές ιστοσελίδες και από εκεί μαθαίνω Ελληνικά νέα και διεθνή όπως και διαβάζω μερικά άρθρα ανθρώπων που μου αρέσει το πως γράφουν.  

Τέλος ενημέρωσης, όβερ !  Να είμαστε καλά, θα τα ξαναπούμε. Κάτι θα ανεβάσω σε λίγες μέρες και εδώ, κάποια μπλόγκια θα επισκεφθώ που θέλω πάλι να το κάνω... Δεν χανόμαστε !! 

Ανάρτηση 15/4/19

Κάτι πιο Πασχαλιάτικο. Πλησιάζει... 

Αρνάκια, βαρκούλες, ήρεμα πράγματα... 

ΕΡΩΤΙΚΗ ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ (άρθρο με ερωτικό θέμα)

ΕΡΩΤΙΚΗ ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ 

Το παρακάτω άρθρο είναι ερωτικό. Να μη διαβασθεί από μη ενήλικα άτομα και από όσους / όσες ενοχλούνται από ερωτικές περιγραφές (έστω και συνοπτικές). 

Είπα να πρωτοτυπήσω αυτή τη φορά. Αντί για κάποιο διήγημα που συνήθως ανεβάζω ή ένα ποίημα, ανεβάζω σήμερα ένα άρθρο με θέμα ένα ερωτικό παιχνίδι. Το είχα γράψει πριν χρόνια, αλλά λόγω του θέματος του δεν έχει παλιοκαιρίσει. Του έρριξα μια ματιά πάλι, έκανα κάποιες μικρές αλλαγές και το ανέβασα. Αν θέλετε να το διαβάσετε, έτσι για κάποιες ανάλαφρες στιγμές, χαλαρώστε και διαβάστε το. 

Όχι μόνο είναι "πιπεράτο" το θέμα του, αρκετά τολμηρό αλλά όχι πορνό, έχει και διάφορες αναφορές σε ταινίες, διαφημίσεις, συνετεύξεις κ.λ.π. σχετικά με το θέμα. 

Αν δεν έχετε την κατάλληλη διάθεση, αν δεν σας ενδιαφέρουν τα ερωτικά κείμενα, αν νιώθετε το χρόνο να σας βαραίνει για τέτοια θέματα... προσπεράστε το. 

Και μια υποσημείωση για όσους/όσες μπαίνουν στο μπλογκ μου για πρώτη φορά. Ναι, μου αρέσει να γράφω πότε πότε κανένα ερωτικό διήγημα ή κάποιο ερωτικό άρθρο σαν κι αυτό. Πάντα κρατώντας κάποιες αποστάσεις από το πορνό, το φτηνό, το χυδαίο. Δεν με εκφράζουν. Άλλο ερωτική λογοτεχνία ή ένα τολμηρό άρθρο κι άλλο τσόντα.  
Επίσης, η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ πλειοψηφία των όσων κειμένων έχω γραψει ΔΕΝ είναι ερωτικά. Τώρα χτίζω το μπλογκ μου, δεν έχω ανεβάσει ακόμα πολλά κείμενα μου. Αν όμως ρίξετε μια ματιά στο ότι έχω ήδη ανεβάσει μέχρι τώρα θα το διαπιστώσετε.   

Πάμε τώρα και στο άρθρο... 

Χαίρεστε το σεξ με τον σύντροφό σας και θέλετε να δοκιμάσετε μία νέα ερωτική εμπειρία μαζί του ;

Έχετε ένα μακροχρόνιο δεσμό, τα έχετε βρει στον ερωτικό τομέα σε γενικές γραμμές με το ταίρι σας… αλλά πιστεύετε πως ήρθε η ώρα να φρεσκάρετε την σεξουαλική σας σχέση ;

Είσαστε χρόνια παντρεμένοι και θέλετε να ανανεώσετε την σεξουαλική σας ζωή ;

Μήπως τελικά λαχταρίσατε λίγη …δράση στο κρεβάτι ;

Αν απαντήσετε καταφατικά σε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω ερωτήματα τότε ίσως να σας ενδιαφέρει η «ερωτική μονομαχία». Αν σας ταιριάζει, θα σας χαρίσει σίγουρα κάποιες έντονες στιγμές και θα σας βοηθήσει να βγείτε για λίγο από τα «καθιερωμένα».

Αλλιώς, αν θέλετε διαβάστε τα παρακάτω σαν κάτι ανάλαφρο, για να διασκεδάσετε.

Η ερωτική μονομαχία με δυό λόγια :

Θα γράφω με ανδρική κατάληξη σε ορισμένα επίθετα (π.χ. ο νικητής, ο χαμένος, όποιος από τους δύο). Συχνά αναφερόμαστε και σε γυναίκες με αυτά τα επίθετα. Επίσης μερικές φορές θα λέω την ερωτική μονομαχία «καυγά» (περιληπτικό του «ερωτικός καυγάς»). Τέλος όταν θα γράφω «τον έφερε», «ήρθε» θα εννοώ και τη συνέχεια «σε οργασμό».

1). Τι είναι η ερωτική μονομαχία : Είναι ένα ερωτικό παιχνίδι. Τα ερωτικά παιχνίδια αναζωογονούν και χαρίζουν ποικιλία στις σεξουαλικές σχέσεις ενός ζευγαριού. Μερικές φορές επίσης την βελτιώνουν. 

2) ΔΕΝ έχει καμιά σχέση με βία, δεσίματα, υποταγές κ.λ.π

Αν όμως ένα ζευγάρι θέλει να χρησιμοποιεί βία και πόνο στα ερωτικά του παιχνίδια, τότε μάλλον θα το κάνουν και στον καυγά και ας μη χρειάζεται.  Περί ορέξεως…

3) Το ζευγάρι κάνει έρωτα όπως θέλει. Ο μόνος περιορισμός είναι να μπορούν να έρθει κάθε ένας από τους δύο ανά πάσα στιγμή σε οργασμό.

Στάσεις του στυλ "τώρα σε φέρνω εγώ και σύ κάθεσαι και το απολαμβάνεις, μετά με φέρνεις εσύ και το απολαμβάνω εγώ" αποκλείονται.

4) Ποιός κερδίζει : Όποιος κάνει το άλλο να "λαλήσει" (να έρθει σε οργασμό) πρώτος.

Διότι όποιος από τους δύο το καταφέρει αυτό :

(α) είναι τεχνίτης τόσο ώστε στο να φέρει το ταίρι του σε οργασμό πριν έρθει ο ίδιος. Τουλάχιστον εκείνη τη φορά, σε εκείνο τον καυγά.  

(β) μπορεί να κοντρολάρει τον δικό του «ξεσηκωμό» και να κρατηθεί τουλάχιστον μέχρι να έλθει πρώτο το ταίρι του . Όχι να μην έρθει καθόλου, δε λέω αυτό. Απλώς προσπαθεί να κρατηθεί τόσο ώστε να μην έρθει πρώτος. Μόλις έρθει το ταίρι του, αφήνεται και το απολαμβάνει. Νίκησε.

Και μετά που νίκησε ; όποιος από τους δύο έχασε αναλαμβάνει να φέρει σε οργασμό τον νικητή, μη μείνει παραπονεμένος. Ο νικητής διαλέγει τον τρόπο με τον οποίο θα φροντίσει ο χαμένος να τον «τελειώσει». Με τέτοιο χαμό (αν «φούντωσε για καλά ο καυγάς») και ο νικητής δεν θα θέλει πολύ για να τελειώσει…

5) Σε ένα καυγά μπορεί να υπάρχουν ένας γύρος (συνηθισμένο) ή παραπάνω. Μπορεί επίσης να πει το ζευγάρι «νικά όποιος πάρει τους πιό πολλούς γύρους σε δύο ώρες (π.χ.)» Ο κάθε γύρος κρατά μέχρι να έλθει ένας από τους δύο.  Όποιος νίκησε κερδίζει τον συγκεκριμένου γύρο.

Μετά ο χαμένος αναλαμβάνει να φέρει και τον νικητή, όπως είπαμε. Το να φροντίσει ο χαμένος να έρθει και ο νικητής δεν μετρά στο τελικό σκορ. Γίνεται για να αρχίσει ο επόμενος γύρος (ίσως μετά ένα ντουζ, ένα ποτό, ένα τσιγάρο, μία μικρή ανάπαυση) ΚΑΙ με τους δύο να έχουν έλθει. Αλλιώς ο νικητής, όπως θα είναι ξαναμμένος από πριν, θα έλθει πιθανότατα πρώτος και θα χάσει. Όχι ζαβολιές !   J

6) Ο κανόνας "όποιος έρθει πρώτος χάνει" βγήκε γιατί οι γυναίκες μπορούν (πολλές φορές, όχι όλες, όχι με όλους) να προσποιηθούν οργασμό. Οι άνδρες... φαίνεται αν ήρθαν. Με το "όποιος έρθει πρώτος χάνει", δεν συμφέρει τις γυναίκες να προσποιηθούν ότι ήλθαν, θα χάσουν. Επίσης με το να προσπαθεί ο κάθε ένας από το ζευγάρι να φέρει πρώτα το ταίρι του, βάζει τα δυνατά του να το ικανοποιήσει όσο γίνεται περισσότερο. Δεν κοιτά μόνο τον εαυτό του.

7) Ο καυγάς παίζεται κυρίως σαν ερωτικό παιχνίδι. Για να ανάψουν περισσότερο τα αίματα... Βάζει το ζευγάρι ένα στοίχημα και το παίζουν στο κρεβάτι ! Ή αν θέλουν κάτι διαφορετικό, περνά όποιου νικήσει. «Πάμε να δούμε τους Χ... έχουμε καιρό να τους δούμε !»  λέει η γυναίκα. «Πάλι ; Βαριέμαι ! Έχει και ποδόσφαιρο σήμερα !» απαντά ο άλλος. Καταλαβαίνετε πως μπορεί να λυθεί....

8) ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟΣ ΚΑΥΓΑΣ : Γράφτηκε σε γνωστό περιοδικό ποικίλης ύλης στα μέσα της δεκαετίας του 2000, σε άρθρο για τον καυγά, από κάποια αναγνώστρια του περιοδικού. Εγώ ήμουν σε οδοντιατρείο, χάζευα περιοδικά μέχρι να έρθει η σειρά μου. Με εντυπωσίασε. Το γράφω όπως το θυμάμαι : 

«Η ερωτική μονομαχία βοήθησε να ανανεώσω την σχέση μου με τον άνδρα μου, κάπου είχαμε βαλτώσει. Ο μικρός μας γιος πάει Αγγλικά το απόγευμα. Όταν τελειώνει πάμε ή εγώ και ή ο άνδρας μου με το αυτοκίνητο να τον πάρουμε.

Να πω την αμαρτία μας μερικές φορές βαριόμαστε. Καταλαβαίνετε αυτές τις φορές που βαριόμαστε και οι δυό – και έχουμε ερωτική διάθεση - πως "λύνουμε" το ποιός θα πάει να τον πάρει ! Και η δασκάλα του μετά απορεί γιατί αργούμε καμιά φορά να πάμε να τον πάρουμε !! »

9) Φυσικά με το να προσπαθεί ο καθένας από το ζευγάρι να κρατηθεί μέχρι που να έλθει το ταιρι του ... γίνεται χαμός στο ίσωμα. Ο κάθε ένας τα δίνει όλα για να ανάψει το ταίρι του περισσότερο από είναι ο ίδιος και τελικά να νικήσει... Το έλα να δεις...

10) Είναι για όλους και για όλες η ερωτική μονομαχία  ;

Ο ερωτικός καυγάς είναι για ζευγάρια με φαντασία, που τους αρέσουν τα ερωτικά παιχνίδια. Πρέπει να είναι ανταγωνιστικά άτομα, να έλκονται από ανταγωνιστικά παιχνίδια, ερωτικά ή μη. Να είναι επιθετικά στην ερωτική τους συμπεριφορά. Να θέλουν να διεκδικούν και να παίρνουν την πρωτοβουλία, να έχουν ερωτικά το επάνω χέρι. Να τους αρέσει, να θέλουν, να επιδιώκουν με πάθος να νικούν σε ΚΑΘΕ παιχνίδι… ΚΑΙ στο κρεβάτι.

Είστε έτσι ; ε τότε ο καυγάς μάλλον σας πάει !

Από την άλλη μεριά…

Πολλοί άνδρες ΔΕΝ είναι του καυγά. Το να χάνουν, έστω και σε ένα ερωτικό παιχνίδι από μία γυναίκα είναι κόντρα στον περιβόητο ανδρικό εγωϊσμό τους. Ή έρχονται πολύ γρήγορα, οπότε ο καυγάς δεν είναι για αυτούς. Ιδίως αν η γυναίκα  τους είναι από τις πολύ «αργές».

Οι γυναίκες πάλι ή δεν το ξέρουν αυτό το παιχνίδι ή διστάζουν να το προτείνουν. Και φυσικά πολλές δεν είναι «καυγατζούδες».

Υπάρχουν γυναίκες που είναι τρομερές στο κρεβάτι, όμως είναι παθητικές. Δεν είναι τόσο ανταγωνιστικές, τόσο σεξουαλικά επιθετικές. Είναι παθητικές, δεν υπάρχει τίποτα το μειονεκτικό σε αυτό, απλώς είναι άλλος τρόπος να εκφρασθούν ερωτικά. Σε πολλούς άνδρες αρέσει να έχουν εκείνοι κάθε πρωτοβουλία, η παθητικότητα της γυναίκας δεν τους ενοχλεί.

Βέβαια αρκετές γυναίκες που δεν τους αρέσει ο καυγάς αλλά έχουν άνδρες «καυγατζήδες» φροντίζουν πρώτα να ανάψει ο καυγάς …και μετά απολαμβάνουν το πως τις νικάνε οι άνδρες τους κατά κράτος ! Περνούν έντονα,   περνούν καλά και σκορδοκαϊλα τους κι αν έχασαν !

11) Είναι η ερωτική μονομαχία για κάθε περίπτωση ;

Με τίποτα !!

Κατ αρχήν.. και το καλύτερο σου φαγητό να τρως κάθε μέρα, και το αγαπημένο σου τραγούδι να ακούς συνέχεια… θα βαρεθείς…

Έτσι και ο καυγάς. Ισχύουν τα τρία «όχι» : OXI για όλους, ΟΧΙ με οποιονδήποτε, ΟΧΙ για κάθε στιγμή.

Και όποιος είναι του καυγά πρέπει να τον κρατά σαν κάτι έξτρα, για μία σπέσιαλ περίπτωση…

Και ΠΑΝΤΑ… καλύτερα να νοιώθετε ότι και το ταίρι σας θέλει να παίξει, ότι θα βάλει τα δυνατά του να σας νικήσει. Αν έχει πιάσει μόνο εσάς το «μαχητικό» σας… άστε τον καυγά για άλλη φορά καλύτερα...

12) Δηλαδή όποιος κρατιέται με το ζόρι να μην έρθει κερδίζει ; Τι σόϊ παιχνίδι είναι αυτό ;  

Κάθε ερωτικό παιχνίδι ή παίζεται με τους κανόνες του ή αλλιώς καλύτερα να μη παίζεται. Στον καυγά τα δύο πρόσωπα ΣΥΜΕΤΕΧΟΥΝ στο ερωτικό παιχνίδι. Πυρπολούν και πυρπολούνται. Ερεθίζουν και ερεθίζονται. Προσπαθούν να κάνουν το παιχνίδι τους να διαρκέσει όσο γίνεται περισσότερο.

Δεν σκέπτονται όμως κηδείες ή άλλα θλιβερά ή άσχετα («τι θα μαγειρέψω αύριο» η μία, «τι πρέπει να πω στο Διευθυντή» ο άλλος) για να μην έρθουν σε οργασμό...

Αν το κάνουν αυτό δεν παίζουν σωστά, αν είναι να μη παίξουν σωστά… καλύτερα να μη παίξουν. Καυγάς σημαίνει τα δίνω όλα για να κάνω το ταίρι μου να τα δει όλα και να έρθει πρώτο, προσπαθώ να ελέγξω τον ερεθισμό μου για να μη χάσω ΑΛΛΑ δεν μπαίνω στην κατάψυξη !!  Άστε που αν προσπαθήσετε να μην ερεθιστείτε, θα φανεί στην συμπεριφορά σας, θα το καταλάβει το ταίρι σας.

Στον καυγά επίσης δεν κρατιέστε ντε και καλά συνέχεια... Κρατιέστε τόσο όσο ευχαριστιέστε αυτή την καθυστέρηση... όταν φτάσετε στο "αρκετά κράτησα, δεν πάει άλλο"... απλά αφήνετε τον εαυτό σας να εκραγεί... και απολαμβάνετε την έκρηξη !!

Παιχνίδι είναι... Να περάσετε καλά πάτε... όχι να σκάσετε ! Αν τύχει και έρθει πρώτο το ταίρι σας, τότε νικήσατε.  Αν έρθετε πρώτοι χάσατε. Κερδισμένοι και οι δυό τελικά γιατί όσο «το παλεύετε» με πάθος και μανία για να «λυθούν οι διαφορές σας» γίνεται ΤΟ πήδημα !!!

13) Φαντασίωση σχετική με την ερωτική μονομαχία (για πιο «προχώ» άτομα) :

Ο ένας από τους δυο, ο άνδρας ας πούμε, "τιμωρεί" τη γυναίκα για κάτι που "είπε", για κάτι που "έκανε" κ.λ.π  (Όχι σοβαρή αιτία, το παίζει θυμωμένος, δεν είναι. Ερωτικό παιχνίδι παίζουν, η αιτία είναι της πλάκας τις περισσότερες φορές).

Η γυναίκα είναι ομοίως «θυμωμένη» για τον ίδιο «λόγο» (έχει άλλη άποψη επί του θέματος φυσικά)  ή για κάποιον άλλο, το ίδιο «σοβαρό».

Ο άνδρας θέλει να την «τιμωρήσει» λοιπόν με το να "δείρει" το "δικό του"… το "δικό της" ! Όπου «δικό του» και «δικό της», ναι, σωστά καταλάβατε τι είναι… Εκτός φυσικά από τα γεννητικά τους όργανα κι άλλα μέρη του σώματος τους μπορούν να θεωρηθούν «δικό του» ή «δικό της» ή να χρησιμοποιηθούν σαν «όπλα» για τον καυγά. Δάχτυλα, γλώσσα κ.λ.π. ανάλογα με την όρεξη και την στάση.

Και εκείνος την «δέρνει» μέχρι να την λαλήσει !! Και εκείνη φυσικά τον "δέρνει" παρομοίως με αντίστοιχο στόχο. Και "τώρα θα δεις" ο ένας" και "δεν θα σου περάσει" η άλλη... και χαμός επί του στρώματος αν βρίσκονται σε κρεβάτι. Όποιος και να νικήσει, σε αυτόν τον καυγά δεν έχει σημασία, και οι δύο είναι νικητές ουσιαστικά.

14) Ερωτική μονομαχία μεταξύ γυναικών : Ναι υπάρχει και είναι πολύ έντονη μια και η γυναίκα συνήθως αργεί περισσότερο από τον άνδρα. Αγαπημένη στάση το «τριφτό» σε μία από τις παραλλαγές του. Το μόριο της μίας κόντρα στο μόριο της άλλης !! «Δέρνονται» (τρίβονται δηλαδής) τα δυό τους και ας νικήσει το καλύτερο ! 

Φυσικά και με άλλους τρόπους γίνεται όμως το τριφτό θεωρείται πιό «μαχητικό» και προτιμάται.

Το τριφτό (σαν στάση) είναι trib στα αγγλικά (συντομογραφία του tribadism) ή tribbing. To οποίο προέρχεται από το ελληνικό «τρίβω». Και όσες έκαναν έτσι στην αρχαιότητα ονομαζόντουσαν «τριβάδες» (γεγονός, ανοίξτε και κανένα λεξικό !). Διδάξαμε πάλι τον υπόλοιπο κόσμο…

15) Ερωτική μονομαχία μεταξύ ανδρών : Υπάρχει αλλά δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα. Σέβομαι τις ερωτικές προτιμήσεις του κάθε ενός αλλά οι ερωτικές δραστηριότητες των gay δεν με ενδιαφέρουν.

16) Γιατί στα αγγλικά η ερωτική μονομαχία λέγεται sexfight ;  Γιατί σύμφωνα με τα όσα ανέφερα πριν, η κύρια «πάλη» είναι το ένα μόριο «κόντρα» στο άλλο. Στα αγγλικά το χαρακτηριστικό του φύλου και του μορίου (γενικά, υπάρχουν και άλλες λέξεις) λέγεται «sex» . «fight» είναι η μάχη. Άρα η «μάχη» ενός ανδρικού μορίου με ένα γυναικείο (ή δύο γυναικείων μορίων όπως ανέφερα) λέγεται sexfight.  Το αναφέρω γιατί αυτός ο όρος είναι διαδεδομένος και στα Ελληνικά. Πολλά άτομα τον χρησιμοποιούν. Ετσι υπάρχει και στο ιντερνέτ.  

17) Να θυμάστε : δεν είναι για όλους και για όλες η ερωτική μονομαχία. Από τα 10 άτομα που θα μάθουν περί καυγά και θα πάνε να τον εφαρμόσουν, τα μισά και παραπάνω θα διαπιστώσουν πως δεν είναι για αυτά ή για τον/την σύντροφο τους. Ή και για τους δύο.

Δεν σημαίνει τίποτα αυτό !! Μπορεί πολλά ζευγάρια να περνάνε υπέροχα και χωρίς καυγά. 

Είναι σαν μια συνταγή μαγειρικής που σε κάποια ζευγάρια μπορεί να αρέσει και σε άλλα όχι.

18) Ψυχολογική ερμηνεία της ερωτικής μονομαχίας :

Ο καυγάς μπορεί να είναι παιχνίδι αλλά όπως κάθε παιχνίδι βοηθά στην εκτόνωση.

Ο κάθε ένας από τους δύο «ερωτικούς αντιπάλους» είναι σαν να λεει στον άλλο : «ξέρω πως σου αρέσει να επιβεβαιώνεις τις ικανότητες σου σαν εραστής (ή σαν ερωμένη) μέσα από τον οργασμό μου. Ε λοιπόν θα επιβεβαιώσεις ΕΣΥ τις δικές μου ικανότητες αυτή τη φορά ! Θα αποσπάσω ΕΓΩ τον δικό σου οργασμό πριν αποσπάσεις εσύ τον δικό μου»

19) Μετά από ένα πραγματικό καυγά, συνίσταται ο ερωτικός καυγάς ;

Mόνο αν το καυγαδάκι ήταν ελαφρύ. Αν η ατμόσφαιρα είναι φορτισμένη και εσείς πάτε να το γυρίσετε στα ερωτικά παιχνίδια μπορεί να φανεί σαχλό ή ανεπίκαιρο.

Πάντως αυτό που λένε… ότι μετά από ένα καυγαδάκι το σεξ είναι καλύτερο… έχει σχέση ΚΑΙ με την ιδέα του καυγά…

- Από τη μια δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό σαν απόδειξη του έρωτα σου ή/και από τύψεις (αν κατά βάθος ξέρεις ότι έφταιγες κ.λ.π.)

- Από την άλλη… όπως υπάρχουν κάποια κατάλοιπα μετά από μία  πραγματική παρεξήγηση… μια και ο καυγάς είναι ανταγωνιστικός… ευκαιρία να δώσετε ένα «μαθηματάκι» στο ταίρι σας που δεν το ξεχάσει εύκολα !! Και έτσι εκτονώνεστε και οι δύο μια χαρά.

20) Η ερωτική μονομαχία σαν show

Πολλές γυναίκες δεν είναι πράγματι «καυγατζούδες». Δεν την βρίσκουν έτσι. Το κάνουν λοιπόν προσποιητά για να μη χαλάσουν το χατίρι στο ταίρι τους (αν το ταίρι τους θέλει πότε πότε καυγά).

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ : Δεν λέω ότι αυτό είναι το σωστό, περιγράφω κάτι που ακόμα γίνεται. Δυστυχώς ο άνδρας μερικές φορές επιβάλει έμμεσα ή άμεσα τα ερωτικά του γούστα στη σύντροφο του. Παλιότερα αυτό γινόταν συχνότερα, στις μέρες μας ευτυχώς συμβαίνει λιγότερο. Τα νέα ζευγάρια έχουν άλλους κώδικες ερωτικής συμπεριφοράς, ο άνδρας έχει μάθει (περισσότερο από ότι στο παρελθόν) να σέβεται τα ερωτικά δικαιώματα της γυναίκας. Όμως συμβαίνει.   

Αυτό σαν παρατήρηση, συνεχίζω περί καυγά επιστρέφοντας σε ανάλαφρο τόνο.

Μερικές γυναίκες «καυγαδίζουν» με άλλες γυναίκες για να ικανοποιήσουν το κοινό τους σε ένα show ή για τις ανάγκες ενός ερωτικού βίντεο.  Το κάνουν τις περισσότερες φορές, για όποιο λόγο μία γυναίκα γυρίζει ερωτικές ταινίες και βίντεο. (όπως δηλαδή συμβαίνει και όταν για τις ανάγκες ενός βίντεο συμμετέχουν και σε κάθε άλλη ερωτική πράξη).

21) Που εφαρμόζεται (σαν ιδέα) η ερωτική μονομαχία :

Σε διαφημίσεις, σε ταινίες (και όχι μόνο τσόντες), σε ερωτική λογοτεχνία (πολύ).

Εδώ όμως κυρίες μου θα σας δυσαρεστήσω κάπως. Ενώ στις τηλεοπτικές διαφημίσεις και στις κανονικές ταινίες ο καυγάς αναφέρεται σε ετερόφυλα ζευγάρια… στις 100 ερωτικές ταινίες για sexfight και στα 100 ανάλογα διηγήματα τα 80 περίπου είναι μεταξύ δύο γυναικών, Μόνο ένα 20% περίπου έχουν θέμα καυγά μεταξύ δύο ανδρών ή μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Αν κάνετε μία έρευνα με το Google στο sexfight θα το διαπιστώσετε… 

O λόγος : Η ερωτική "βιομηχανία" (βιομηχανία του σεξ) βασίζεται ΚΥΡΙΩΣ στις προτιμήσεις του ανδρικού κοινού. Αυτή είναι η συντριπτική πελατεία τους. Έτσι τα προϊόντα τους (ταινίες, βίντεο, διηγήματα, φωτογραφίες) σε άνδρες απευθύνονται κατά κύριο λόγο. 

Η πλειονότητα των ανδρών όπως είπα δεν πολυθέλει τον καυγά άνδρα γυναίκας. Εκεί μάλλον χάνει. Επειδή όμως το λεσβιακό είναι μία από τις αγαπημένες φαντασιώσεις των ανδρών, ο καυγάς δύο γυναικών προτιμάται.

Αγαπημένη σενάριο καυγά σε ερωτική ταινία : Μία σούπερ γκόμενα πιστεύει ότι είναι και η πρώτη στην περιοχή της. Η πιο καυτή, το μεγαλύτερο αντικείμενο του πόθου κ.λ.π.  

Την τόσο ωραία για μία γυναίκα αίσθηση αυτής της υπεροχής έρχεται να διαταράξει μία άλλη γυναίκα – σούπερ γκόμενα και αυτή - που πιστεύει ακριβώς τα ίδια για τον εαυτό της. Η δεύτερη είναι συνήθως νεοπροσληφθείσα στην ίδια δουλειά με την πρώτη, νέα γειτόνισσα κ.λ.π.

Δε γίνεται να το αφήσουν έτσι ! (στην ταινία πάντα). Πρέπει να βρεθεί η top γκόμενα, το «άλφα θηλυκό» ανάμεσα τους. Πως λύνουν αυτό το τόσο σοβαρό θέμα ; Κλείνουν ραντεβού για να «λογαριαστούν», για να δουν ποια είναι η καλύτερη. Μόνο που επειδή δεν θέλουν να πιαστούν μαλλί με μαλλί, ούτε μόλωπες, γρατζουνιές ή κάτι χειρότερο… αποφασίσουν να το λύσουν με ερωτικό καυγά. Συναντιούνται λοιπόν κάπου που να είναι μόνες… κι ας νικήσει η καλύτερη !  J

Σε μία ΛΙΓΟ πιο βίαια παραλλαγή (όχι πολύ)… δύο γυναίκες διεκδικούν τον ίδιο άνδρα, μία άλλη γυναίκα, μία δουλειά. Αρχίζουν οι άγριες ματιές, πιάνονται στο τέλος, πέφτουν στο χαλί, φουστάνια σηκώνονται, μπλουζάκια ανοίγουν όπως παλεύουν, τελικά όλο και περισσότερο τα σώματα τους σε επαφή και τρίβονται.

Όπως είναι εξιταρισμένες από τον πραγματικό καυγά, αρχίζουν να εξιτάρονται και ερωτικά. Οπότε κάποια στιγμή παρατούν τον πραγματικό καυγά και τον ρίχνουν στον ερωτικό. Το τριφτό που λέγαμε… Νικήτρια – με ότι αυτό συνεπάγεται - όποια νικήσει με αυτό τον τρόπο.

Φυσικά μιλάμε για δισεξουαλικές γυναίκες ή λεσβίες που πέρα από την κόντρα τους, σαν γυναίκες γουστάρει η μία την άλλη. Και πάντα στην ταινία. Δεν λέω ότι θα πιαστεί μαλλί με μαλλί η κάθε κυρία Χ με την κάθε κυρία Ψ και θα καταλήξουν σε ερωτικό καυγά ! Μπορεί να συμβαίνει σε μία ταινία στην πραγματική ζωή όμως αυτό θα συμβεί σπανιότατα.  

Ένα άλλο είδος καυγά σε ταινίες - συμβαίνει ΚΑΙ στην πραγματική ζωή - είναι ο λεγόμενος «φιλικός καυγάς». Η μια γουστάρει την άλλη, μπορεί να είναι ζευγάρι ή όχι. Καυγαδίζουν για να νοιώσουν κάτι αγριότερο και εντονότερο από το συνηθισμένο. Για να απολαύσουν τις στιγμές που θα τους χαρίσει η υποτιθέμενη κόντρα τους. Γιατί το ανταγωνιστικό σεξ ανεβάζει… Τις «καυγατζούδες» όχι όλες !

Πολλές ερωτικές ταινίες έχουν γυριστεί και πολλές ερωτικές ιστορίες έχουν γραφτεί με αυτά τα σενάρια ή παραλλαγές τους.

22) Ένα μικρό τεστ : Ας υποθέσουμε ότι φωνάζετε όποιους/όποιες θέλετε σπίτι σας. Φίλους, φίλες, ένα ή πολλούς, να έχετε κάποια οικειότητα και άνεση μαζί τους. Τους δείχνετε το σπίτι, όλα τα δωμάτια. Τους πάτε κάποια στιγμή και στην κρεββατοκάμαρα. Δείχνετε διάφορα και μετά δείχνοντας το κρεββάτι τους λέτε γελαστά : «κι αυτό είναι το πεδίο της μάχης».

Πιστεύετε ότι θα υπάρξει κανείς που δεν θα καταλάβει τι εννοείτε ; Όλοι θα γελάσουν. Όλοι ξέρουν ότι γίνονται ερωτικές μάχες στο κρεββάτι. Το ξέρουν κι ας μην έχουν ακούσει ποτέ για καυγά. Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει αγάπη και τρυφερότητα ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, ο έρωτας που κάνουν μερικές φορές, δε λέω πάντα, είναι ένα είδος ερωτικής μάχης. Ερωτικής επαναλαμβάνω, δεν εννοώ ντε και καλά με βία. Μπορεί να μην είναι πάντα του στυλ που περιέγραψα σαν "καυγάς", απλώς ίσως έχουν μερικά κοινά στοιχεία . ‘Ομως ένα είδος ερωτικής μάχης είναι.    

23) Άλλες περιπτώσεις ερωτικής μονομαχίας σε ετερόφυλα ζευγάρια :

23.1 Η ταινία (όχι τσόντα) «Με τα λεφτά των άλλων», μέσα δεκαετίας 90, Ντάνυ Ντε Βίτο, Πενέλοπ Αν Μιλερ, Γκρέκορυ Πεκ

Ο Ντάνυ πολιορκεί την Πενέλοπε και ταυτόχρονα θέλει  να της πάρει και την οικογενειακή επιχείρηση που έχει με τον πατέρα της (Γκρέκορυ Πεκ). Σε κάποια φάση της λέει να παίξουν την επιχείρηση στο κρεβάτι. Αν κερδίσει την παίρνει, αν χάσει παύει να την διεκδικεί.

«Και αν τελειώσουμε μαζί και έρθουμε ισοπαλία ;» τον ρωτά η Πενέλοπε.

Αυτό ο Ντάνυ (κατά το σενάριο) δεν το είχε σκεφθεί και έχασε την ευκαιρία. (Ενώ μπορούσε να της χαρίσει την ισοπαλία ή να προτείνει δεύτερο γύρο σε αυτή την περίπτωση. Αδιάβαστος ο σεναριογράφος ! ).

23.2 Από συνέντευξη μίας γνωστής Ελληνίδας (μιλάμε ΠΟΛΥ γνωστής πριν χρόνια…) . Οι δηλώσεις της σε κανάλια και life-style περιοδικά είχαν γίνει συχνά αντικείμενο σχολίων.

«Εγώ τον άνδρα στο κρεββάτι τον θέλω αρσενικό. Δεν είναι όλοι. Να με πολεμά και να με νικά μετά από μάχη !»

23.3 Στη δεκαετία του 70 παίχτηκε μία Ιταλική σεξοκωμωδία. Την είδα αργότερα. O τίτλος μου διαφεύγει, η επίμαχη σκηνή όχι. Σας την μεταφέρω βέβαια με δικά μου λόγια, αλλά όσα θα διαβάσετε δεν απέχουν από όσα είδα :

Είναι καλοκαίρι, πλησιάζουν διακοπές και η δασκάλα βάζει έκθεση στην τάξη της (Δημοτικό) που θα πάνε διακοπές. Η ταινία δείχνει την δασκάλα σπίτι της, μόνη, να διαβάζει την έκθεση ενός μαθητή της :

«Χθες βράδυ μιλούσαμε στην αυλή για αυτό. Ο μπαμπάς μου ήθελε να πάμε στην λίμνη να ψαρεύει με τους φίλους του. Η μαμά μου ήθελε να πάμε στο χωριό στο βουνό, εκεί που μένει η αδελφή της.

Δεν φώναζαν, έπιναν κρασί και καθόντουσαν παρέα στην μεγάλη πολυθρόνα. Εγώ όμως φοβόμουνα ότι θα τσακωθούν γιατί ο καθένας έλεγε τα δικά του.

Τότε είπε ο μπαμπάς : Να βάλουμε τον (είπε το όνομα του, δε το θυμάμαι) για ύπνο. Μετά πάμε και εμείς και θα σου δείξω που θα πάμε !

Η μαμά μου γέλασε και του είπε:«πάει, την έχασες τη λίμνη»!

Με βάλανε να κοιμηθώ και πήγαν και εκείνοι στην κρεβατοκάμαρα τους. Εγώ όμως παρ’ όλο που δεν φαινόντουσαν θυμωμένοι, φοβήθηκα ότι θα τσακωθούν και ύστερα από λίγο πήγα προς το δωμάτιο τους να δω τι γίνεται.

Περίμενα ότι θα άκουγα φωνές αλλά ήταν ησυχία. Η πόρτα της κρεβατοκάμαρας ήταν κλειστή. Όταν η πόρτα τους είναι  κλειστή μου έχουν πει να μην την ανοίγω.

Άκουγα όμως τον μπαμπά να βαριανασαίνει και να λέει «στη λίμνη θα πάμε μωρή ! Έλα πές το !»

Η μαμά μου πότε αναστέναζε, πότε γελούσε λαχανιασμένα και αυτή και του έλεγε «δε θα σου περάσει ! Τώρα θα δεις ! Δε θα σου περάσει !»

Τους άκουγα δύσκολα αλλά μερικές φορές λέγανε και λόγια που μου έχουν πει να μη λέω. Άκουγα και το κρεβάτι τους να τρίζει, φοβήθηκα μη σπάσει, τόσο πολύ έτριζε. Αν έσπαγε, θα έβγαιναν και θα με έβλεπαν, έτσι γύρισα στο δικό μου.

Την άλλη μέρα το πρωϊ όταν η μαμά μου με ετοίμαζε για το σχολείο ρώτησα που θα πάνε. Ο μπαμπάς είχε φύγει στη δουλειά. 

Η μαμά μου γέλασε και μου είπε ότι θα πάμε στην θεία μου, στο βουνό Μου το έλεγε σαν να περηφανευόταν !»

Όση ώρα μίλαγε το παιδί, η δασκάλα, νέα και σέξυ, άναβε και κόρωνε. Την έδειχνε να φαντάζεται αυτά που έγραφε το παιδί (ήξερε τους γονείς του, μπορούσε να τους φαντασθεί) και να χαϊδεύεται λίγο. Λίγο έδειχνε από ερωτικές σκηνές, σεξοκωμωδία ήταν, όχι τσόντα.

23.4 Διαφήμιση : 2003. Στο Παρίσι.

«Κρεβατοκάμαρα… Ανδρικά ρούχα πεταμένα παντού. Στο κρεβάτι τα παπλώματα και τα σεντόνια ένας σωρός, εδώ κι εκεί.

Ένας άνδρας γυμνός, μισοκαλύμένος με σεντόνι ροχαλίζει. Εξαντλημένος. Πτώμα που λένε… 

Μία γυναίκα ,ντυμένη αυτή, βγαίνει από το δωμάτιο. Τον κοιτά κοροϊδευτικά, κοιτά μετά το φακό χαμογελώντας.

Λεζάντα κάτω από την διαφήμιση : «Φορά πάντα … (λέει ένα γυναικείο άρωμα). Γι αυτό βγαίνει νικήτρια σε ΚΑΘΕ αγώνα !!»

Αυτά περί καυγά. Ελπίζω να το διασκεδάσατε.

ΤΕΛΟΣ

Το παραπάνω διήγημα θα αναρτηθεί και στο δρώμενο "Ερωτική Υμνωδία", (  εδώ  ) στο ιστολόγιο "On the Up and Up" της Lysippe. Είναι μία αξιέπαινη προσπάθεια συλλογής ερωτικών διηγημάτων. 

Για επιστροφή στο βασικό μενού πατείστε εδώ  

Το βίντεο από την παρουσίαση του τρίτου μου βιβλίου πέρισυ τον Οκτώβριο (10/2018).

Η παρουσίαση του τρίτου μου βιβλίου ("Η σκάλα στο πηγάδι", συλλογή 20 διηγημάτων) έγινε τον περασμένο Οκτώβριο στον εκθεσιακό χώρο των εκδόσεων Όστρια (Χέϋδεν 3, Αθήνα). Όπως έχω αναφέρει κι αλλού είναι 20 ανεξάρτητα μεταξύ τους διηγήματα, διαφόρων ειδών. Κοινωνικά, Αστυνομικά, Κωμικά, Φαντασίας, Συναισθηματικά, Θρίλερ κ.λ.π. 
Τα διηγήματα μου τα παρουσίασαν δύο καλές μου φίλες : η γνωστή ηθοποιός Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους και η γνωστή ποιήτρια - και φίλη σε αυτή την μπλογγοπαρέα - Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου. 
Την επιμέλεια της παρουσίασης (βιντεοσκόπηση κ.λ.π.) ανέλαβε η ομάδα Bookia. 
Αν θέλετε να διαβάσετε τρία από τα απόσπασματα που διάβασαν η Άννα και η Σταυρούλα, τα έχω ήδη ανεβάσει στο μπλογκ μου. Μπορείτε να τα διαβάσετε πατώντας >>> εδώ. 
Το βίντεο της παρουσίασης ήταν μεγάλο για μία ανάρτηση, αναγκάστηκα να το κόψω σε 4 κομμάτια των 8 λεπτών. 
Όσοι και όσες θέλετε να ακούσετε και εμένα να μιλώ για το βιβλίο μου και τις δύο φίλες μου να πάρουσιάζουν χαρακτηριστικά αποσπάσματα από διηγήματα μου, εδώ έχετε την ευκαιρία. 
Προσέξτε με τι επιτυχία η Άννα και η Σταυρούλα χρωματίζουν την φωνή τους και τα κείμενα μου. Τα "παίζουν" και τα ανεβάζουν !  Τις ευχαριστώ ακόμα μία φορά !! 

                                                                    Μέρος 1ο

Μέρος 2ο

Μέρος 3ο

Μέρος 4ο

Για επιστροφή στο βασικό μενου πατειστε εδώ

Μια ταινία για παιδιά (Κωμικό διήγημα)

Διαδραματίζεται στην εποχή που ακόμα τα περισσότερα video club είχαν κίνηση. Νοίκιαζαν από περιπέτειες και οικογενειακά, μέχρι τσόντες. Δεν είχε έρθει ακόμα η εποχή του «κατεβάζω τσάμπα από το Ιντερνέτ» ή του «έχω Νetflix για να βλέπω τις ταινίες και τις σειρές που θέλω».
Για τους νεότερους που δεν έχουν μεγαλώσει με τα κλασσικά παραμύθια που μεγαλώσαμε εμείς : Γίνονται αναφορές στο "Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι", "Ο παπουτσωμένος γάτος", "Η κοκκινοσκουφίτσα" και στην παιδική ταινία "τα 101 σκυλιά της Δαλματίας" .

Ο Τάκης κόντευε να φτάσει σπίτι του όταν έπεσε πάνω στον Μιχάλη. Παλιός του συμμαθητής ο Μιχάλης, έμεναν στην ίδια πολυκατοικία. Ο Τάκης ήταν μεγάλο πειραχτήρι, ο καλόκαρδος και απονήρευτος Μιχάλης ήταν στόχος του από τότε που πήγαιναν σχολείο.

«Γεια σου, Μιχαλάκη, τι κάνεις; Βιαστικό σε βλέπω...»

«Γεια σου, Τάκη. Καλά είμαι.... Να ο γιός μου, θέλει μια δυο βιντεοταινίες και λέω να πεταχτώ μέχρι το βίντεο κλαμπ. Δε τρώει το άτιμο αν δε δει παραμύθι...»

«Από τα πέντε του σας έστρωσε βλέπω... Μπράβο ο Γιαννάκης... Και γιατί δεν πας στο καινούργιο βίντεο κλαμπ που άνοιξε πιο κάτω; Μόλις στρίψεις στην άλλη γωνία... Στο 53, στον δεύτερο όροφο... Δεν έχει ανοίξει ακόμα επίσημα, οπότε μη περιμένεις ταμπέλες και τέτοια... Φίλος μου το έχει... Ο Σάκης... Θα του πεις ότι έρχεσαι από εμένα... Ειδικεύεται στις παιδικές ταινίες, ό,τι κυκλοφορήσει την άλλη μέρα το έχει... Θα σου κάνει και καλή τιμή...»

«Κοίτα Τάκη... ο γιος μου... δεν του παίρνουμε πολύ αυτά τα μοντέρνα τα παιδικά. Όλο τέρατα κι υπεράνθρωπους θέλει... Προτιμούμε να του αγοράζουμε τα κλασικά παραμύθια, σαν αυτά που βλέπαμε εμείς... Βλέπει και τα άλλα, τα ακούει από παιδιά της ηλικίας του και μας τα ζητά. Αλλά όσο μπορούμε να του δίνουμε κλασικά...»

«Σε καταλαβαίνω, βρε Μιχάλη. Με τι μεγαλώσαμε όλοι; Αυτός ο Σάκης που σου λέω, έχει πολλά σαν αυτά που λες... ένας λόγος παραπάνω να πας εκεί...»

«Έτσι ε; Να πάω τότε... Σάκη τον είπες έτσι;»

«Ναι! Μόλις βγεις από το ασανσέρ, φάτσα απέναντι. Χτύπα το κουδούνι, «Σάκης» λέει... Και να πεις ότι είσαι από εμένα. Μη το ξεχάσεις... Πες του με τρόπο ότι θέλεις τις σπέσιαλ ταινίες, τις καινούργιες... Κλείσε του το μάτι για να καταλάβει... Μη σου δώσει τίποτα παλιές, κακογραμμένες που δε βλέπονται... Να ευχαριστηθεί το παιδί...»

«Τάκη μου, με σώζεις... Μόλις στρίψω στην άλλη γωνία, στο 53, δεύτερος όροφος... Τρέχω... Σ’ ευχαριστώ!»

Ο Μιχάλης απομακρύνεται βιαστικά. Ο Τάκης τον κοιτά χαμογελώντας σαρδόνια και τρίβει τα χέρια του.

Ο Μιχάλης βρήκε εύκολα το βίντεο κλαμπ που του είπε ο γείτονας του. Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη έτσι μπήκε μέσα.

«Καλημέρα σας... είστε ο κύριος Σάκης, έτσι;»

«Ναι...»

«Ξέρετε, με έστειλε ο Τάκης... Μου είπε ότι έχετε από τις σπέσιαλ ταινίες, τις καινούργιες...» Λέγοντας αυτά του έκλεισε το μάτι με νόημα και κοίταξε γύρω του. Είδε ένα δωμάτιο με ένα μεγάλο ξύλινο γκισέ, 2 καρέκλες δίπλα σε ένα τραπεζάκι και δυο πόρτες κλειστές.

«Σ’ έστειλε ο Τάκης, ε;» είπε ο Σάκης πηγαίνοντας πίσω από το γκισέ «καλός πελάτης... Λοιπόν, από όλα έχω... Ποια θέλεις;»

«Nα αυτή με τους επτά νάνους...»

«Με επτά νάνους; Με νάνους έχω μερικές... αλλά με επτά μαζί... δεν μου θυμίζει τίποτα... για πες μου λίγο την υπόθεση...»

«Να είναι αυτή, στο παλάτι... που πάνε να την φάνε και γλυτώνει... και πάει με εφτά νάνους....»

«Πάει και με τους εφτά; Τι λες, ρε φίλε, και έλεγα πως τα έχω δει όλα... Αλλά θα μου πεις, όπως τη βρίσκει ο καθένας... Μου λες και για παλάτια... και ότι πάνε να την φάνε... θα ‘χει και υποθεσούλα έτσι; και ακριβά σκηνικά... Πώς μου ξέφυγε... Πώς είπες πως την έλεγαν την τύπισσα;»

«Δε θυμάμαι καλά, κάτι με χιόνι ήταν...»

«Με χιόνι...» κοίταξε λίγο τις ταινίες που ήταν πίσω από το γκισέ, σε ράφια, χωρίς να φαίνονται από τον Μιχάλη.

«Ρε μπα και θες το "Μπρούμυτα στο χιόνι"; Φοβερή ταινία... αλλά δεν έχει παλάτια, ούτε νάνους...»

«Δεν έχει ε;» είπε ο Μιχάλης απογοητευμένος.

«Όχι αυτή δεν έχει... Και εσύ είσαι και μυστήριος, δε σου φτάνει να’ χει ένα νάνο, θέλεις εφτά...»

«Ναι, οπωσδήποτε! (προσπαθεί να του εξηγήσει). Είναι αυτή με τους εφτά νάνους... Είχε και μια μητριά που την είχε στριμώξει άγρια...»

«A, την είχε στριμώξει και η μητριά... παίζουν και τέτοιες καταστάσεις...» (ξανακοιτά προς τις αθέατες ταινίες).

«Καλά με τέτοιες φάσεις έχω μπόλικες... Αλλά οι νάνοι με μπερδεύουν... Άκου με εφτά... Δε μου λες... με το "Δυο νάνοι και εγώ" δεν βολεύεσαι; με παραπάνω νάνους δεν έχω...»

«Ε, αφού είναι με εφτά... Παζάρια με τους νάνους θα κάνουμε; Τέλος πάντων, δώσε μου την άλλη, αυτή με τον γάτο...»

«Με το γάτο; Πάλι με μπερδεύεις... Μπας και λες για τις "τρυφερές γατούλες"; Φοβερή ταινία... (κοιτά προς τις ταινίες). Α ναι, έχω και το 

"Να πώς έσκισα την γάτα..."Ελληνικό, λίγο παλιό αλλά κλασικό στο είδος του...»

«Όχι, με γάτο είναι... Με ένα γάτο που φορούσε μπότες...»

«Γάτος με μπότες; Κοίτα προχωρημενιές... Να δω εκεί που έχω μπότες και μαστίγια, αλλά με γάτο... Δε νομίζω... Για να δω... Μπα... το "Πάτησέ με, με την μπότα σου" σου κάνει ;» ρώτησε κοιτώντας τον Μιχάλη με ελπίδα.

«Παίζει γάτος;»

«’Οχι, ρε φίλε, μια Γερμανίδα δίμετρη παίζει, δε σου κάνει; Φοράει και μπότες!»

«Δεν θέλω Γερμανίδα με μπότες! Γάτο με μπότες θέλω».

«Δεν έχω!» είπε ο Σάκης εκνευρισμένος. «Άλλο!»

«Κάτι σε κλασσικό... αυτό με την κοπέλα στο δάσος; Που φορούσε κόκκινα...»

«Τώρα είσαι σωστός!» είπε με αναπτερωμένο ηθικό ο Σάκης. «Με κόκκινα εσώρουχα ένα σωρό! Είπα και εγώ... Με φάση στο δάσος... θα βρω, δε μπορεί. Το "φόρα κόκκινα κι έρχομαι" το έχω δώσει. Μισό να ψάξω, πρέπει να έχω κι άλλα...» ...

«Μην ψάχνεις ακόμα! Δε μίλησα για κόκκινα εσώρουχα, για όνομα! Κόκκινη κουκούλα φόραγε!»

«Κόκκινη κουκούλα; Αυτοί με τις κουκούλες πλακώνονται με τα ΜΑΤ στις πορείες, αν και για κόκκινες κουκούλες δεν έχω ακούσει να πω την αλήθεια... Τι δουλειά έχουν στο δάσος; Κόκκινες κουκούλες, δάσος... Βρε μπας και είναι σατανιστές; Ή μήπως βαμπίρ; Έχω το "δαγκωνιά στο μπούτι"... Δεν προλαβαίνω να την δίνω...»

«Δε θέλω τέτοια. Θέλω με μία κοπέλα στο δάσος που φορούσε κόκκινη κουκούλα και συνάντησε ένα λύκο πηγαίνοντας στη γιαγιά της. Και πάει ο λύκος στη γιαγιά της, πριν την κοπέλα. Όταν έρχεται η κοπέλα τον βρίσκει στο κρεβάτι... Να σου πω όλη την ιστορία;»

«Δε χρειάζεται... δεν έχω τέτοιο πράμα... Λύκος με γιαγιά... Κοίτα, ρε, βίτσια που έχει ο κόσμος... Και έλεγα ότι τα έχω δει όλα... Δε μου λες...» συνέχισε λίγο εκνευρισμένος «έχω με σκύλους, ενδιαφέρεσαι;»

«Α όχι. Τα "101 σκυλιά” τα έχει δει!»

«Τα 101 σκυλιά...» επανέλαβε ο Σάκης αγριεμένος... «Υπάρχει ταινία με 101 σκυλιά... και την έχει δει...» επανέλαβε βγάζοντας μία μαγκούρα από το γκισέ. «Ποιοοοός την έχει δει;»

«O γιός μου! Κάτι με σκυλιά από τη Δαλματία είναι. Μα τι κάνετε...»

«Αααα μάλιστα.... Ταινία με 101 σκυλιά και μάλιστα ράτσας! Και την έχει δει ο γιος σου....» είπε ο Σάκης βγαίνοντας από τον γκισέ απειλητικά κραδαίνοντας την μαγκούρα. «Τώρα τα ρίχνουμε και στα παιδιά.... Έξω ρε! Έξω, που θα κάνεις πλάκα εσύ σε μένα...»

«Μα τι λέτε;» είπε ο Μιχάλης οπισθοχωρώντας προς την πόρτα. «Tι πάθατε;»

«Φύγε ρε. Φύγε ρε που θα μου πεις ότι υπάρχει ταινία με 101 σκυλιά.... Και ότι τη έχει δει ο γιός σου! Εγώ, ρε, έχω δει όχι μόνο ό,τι τσόντα έχει γυριστεί, αλλά και αυτές που σκέφτονται να γυρίσουνε! Φύγε μη σε στείλω αδιάβαστο. Έξω είπα ! Ανώμαλε !»

ΤΕΛΟΣ

Για επιστροφή στο μενού διηγημάτων από βιβλία πατείστε εδώ

Για επιστροφή στο βασικό μενού πατείστε εδώ

Μια νύχτα στην άμμο (συναισθηματικό διήγημα)

Έφτασα στο σπίτι σου βραδιάτικα... Ψαράδικο χωριό, αγκάλιαζε τον μικρό κόλπο μερικά βήματα πιο κάτω. Το είχες σκάσει για κάποιες μικρές φθινοπωρινές διακοπές από αυτές που χαρίζουν τα Σαββατοκύριακα που αρχίζουν από το μεσημέρι της Παρασκευής. Εγώ πάλι, άδραξα κάποια χαμόγελα της τύχης, δραπέτευσα από το καθημερινό σκηνικό και τα κατάφερα να σε πάρω στο κατόπι μια μέρα αργότερα, μια μέρα όλο λαχτάρα και πεθυμιές.

Είχες έρθει μόνη, άγνωστη ανάμεσα σε άγνωστους να γεμίσεις μπαταρίες, να γεμίσουν τα μάτια σου θάλασσα, να ανασάνεις γαλήνη, να καθαρίσεις λίγο από τις έγνοιες και τη βρώμα της πόλης.

Οι γείτονες ή βλέπουν τηλεόραση ή έχουν πέσει για ύπνο. Με αμμοχάλικο οι δρόμοι, τα βήματα μου χάνονται στους θορύβους της νύχτας, ένα σκυλί μονάχα με αλυχτά, θα μύρισε τη λαχτάρα μου να σε ανταμώσω.

Ακούς τον σιγανό χτύπο στην πόρτα και σε μισό λεπτό -από εκείνα που πουλάνε το χρόνο τους στο άπειρο για να μας βασανίζουν- ανοίγεις.

Παραφύλαγες; Μ' ένιωσες; Έκτη αίσθηση θα το πουν μερικοί αποξηραμένοι, αδιάφοροι για το πως χτυπά μια καρδιά.

Η ματιά μου κατρακυλά πάνω σου σαν καταρράκτης από θαυμασμό. Ήξερες ότι θα έρθω και όλα πάνω σου τιμούν το πόσο μου αρέσεις, πόσο σε θέλω.

Τα μαύρα σου μαλλιά χύνονται ελεύθερα στη πλάτη σου, οι ώμοι σου δεν τα σταματούν, περνάνε λίγο και στην πλάτη. Αφημένα στις μικρές τους ατέλειες ενός πρόχειρου χτενίσματος της τελευταίας στιγμής, με το ασήμι του φεγγαριού πίσω μου να παίζει ήδη κρυφτό μαζί τους.

Ένας ασημένιος κρίκος, από αυτούς τους μεγάλους, κρέμεται στο κάθε σου αυτί στολίζοντας τα "σ' αγαπώ" που τόσες φορές σου έχω ψιθυρίσει φιλώντας τα. Κάθε φορά που τους βλέπω υποφέρω που δεν στους αγόρασα εγώ. Σου πάνε τόσο... ότι σου πάει το θέλω να είναι από μένα...

Τα μάτια σου... σκούρες λίμνες απύθμενες... Του ώριμου κάστανου η σκούρα φλούδα σε τέλειο μείξη με το μαύρο σάλι ανάστερης νύχτας. Όπως στέκεσαι στην πόρτα και με κοιτάς βουτάω μέσα τους, χάνομαι στα βάθη τους, ξαναγεννιέμαι... Η ματιά σου πάνω μου, μία μονάχα ήταν αρκετή, ο χρόνος σταμάτησε, τα ρολόγια μέσα μου πάνε πίσω, λυγερό παλληκάρι στέκομαι μπρος σου, νιος που λαχταρά να σε σφίξει στην αγκαλιά του.

Δε φοράς κραγιόν, δε χρειάζεται. Μπορεί πάλι να είναι τόσο διακριτικό που να μη το καταλαβαίνω; Στα χείλια σου εστιάζομαι για πολλές στιγμές, κρατιέμαι δύσκολα να μην τα κουρσέψω αμέσως εκεί, στην μισάνοιχτη πόρτα.

Τα χείλια σου... τά 'χω φιλήσει τρυφερά, τά 'χω δαγκώσει με πάθους λύσσα, τά 'χει ανοίξει η γλώσσα μου ψάχνοντας τη δικιά σου για να χορέψουν εκείνο το χορό που μας τρελαίνει, έχω κλείσει το κάθε ένα τους απαλά ανάμεσα στα δικά μου...

Τα χείλια σου... ένας από τους χίλιους λόγους που κίνησα να σε βρω...

Οι κόκκινες πέτρες ξεκινούν από την κοκκινόχρυση αλυσίδα που τις στηρίζει γύρω από το λαιμό σου, το κούμπωμα στο σβέρκο από πίσω δε φαίνεται, εκεί σε δαγκώνω μερικές φορές όταν σε έχω δικιά μου. Μεγάλες και μικρές πέτρες, σε κάθε σχήμα, κόκκινες οι περισσότερες, με λίγες διάφανες χάντρες να τους προσθέτουν χάρη.

Φλερτάρουν ξεδιάντροπα οι πέτρες με τα στήθια σου όπως πέφτουν στο ξώπλατο μαύρο μπλουζάκι που φοράς. Τα σκλήρυνε κιόλας κάποια πεθυμιά; τα λαχτάρησα τόσο!

Πώς κρατιέμαι και δεν τα παίρνω στις φούχτες μου, εκεί στην μισάνοιχτη πόρτα. Θέλω τόσο να σκύψω, να τα ελευθερώσω, να βυθιστώ σε αυτούς τους υπέροχους δίδυμους λόφους, να τρυγήσω τις σάρκινες κορφές τους. Δύσκολα κρατιέμαι!

Το εμπριμέ σου φουστάνι, κόσμημα σε ένα λυγερό κορμί… Δεν προλαβαίνω όμως να αποτελειώσει το βλέμμα μου την πλανεύτρα ξενάγηση, να αφεθεί στο θέαμα προσφορά που δε χορταίνω...

Μου πιάνεις το χέρι... Γίνεσαι όλη ένα βλέμμα υπόσχεση, ένα βλέμμα λατρεία, ένα βλέμμα βλέμμα ΣΟΥ, που καρφώνεται στα μάτια μου...

Κλειδώνεις στα μάτια μου, κλειδώνω στα μάτια σου, ριγούμε και οι δυο, το νιώθω.

Δε μιλάς... με τραβάς απαλά προς τα μέσα... ακόμα και της πόρτας τη λαχτάρα να κλείσει πίσω μας θαρρώ πως νοιώθω...

Τα μάτια σου με καλούν μέσα, το σώμα σου κυματίζει ανεπαίσθητα σε μία πρόσκληση που την ξέρω καλά.

Σε έχω μάθει πια… Όταν έχεις φιλήσει, όταν έχεις χαϊδέψει, όταν έχεις πάρει αυτό το κορμί χιλιοστό χιλιοστό προσκυνώντας κάθε του τρέμουλο, όταν το έχεις διεκδικήσει και το έχεις κερδίσει πόντο πόντο, όταν το έχεις ποτίσει με του πάθους τους χυμούς, όταν του κορμιού σου το άρωμα έχει σφραγίσει κάθε του πόρο... ε, τότε έχεις μάθει την γλώσσα του, αποκωδικοποιείς κάθε του σήμα...

Σου γελώ... Θέλω να με εμπιστευθείς, να αφεθείς σε μένα. Η πόρτα μισάνοιχτη μας κοιτά απορημένη, σε δυο τρεις αιωνιότητες μόνο όλα αυτά. Βλέπω την απορία στο βλέμμα σου, δε θα μπω μέσα, τώρα το έχεις καταλάβει...

Τα χείλη μας τα νοιώθω παραπονεμένα... Δεν έσμιξαν εκεί στην πόρτα, δεν κρατάνε πρώτους ρόλους στο σκηνικό που στήνω. Θα απορούν και αυτά αλλά δεν πειράζει, αυτή τη στιγμή άλλα έχω στο μυαλό μου. Όχι, δε θα σε κάνω βορά στις γειτόνισσες που μπορεί να μας βλέπουν πίσω από κάποια γρίλια. Δε θα τους δώσουμε εμείς το θέμα του αυριανού κουτσομπολιού... Εξ' άλλου το ότι είμαστε και οι δυό αναγνωρίσιμοι είναι το αίμα με το οποίο ποτίζουμε το μονοπάτι που χαράξαμε εδώ και χρόνια. Το δικό μας μονοπάτι...

Γελάς... Δε λες τίποτα αλλά αυτό το αγαπημένο χαμόγελο με μία νότα απορίας και πονηριάς δε φεύγει από τα χείλια σου. Ξέρεις ότι κάτι μαγειρεύω, σε έχω συνηθίσει στο απρόοπτο. Αφήνεσαι στα σχέδια μου χωρίς να ρωτάς. Η έκπληξη, η προσμονή του άγνωστου, πάντα σου μεγαλώνει την τελική απόλαυση, λατρεύεις τα παιχνίδια μου, τις ιδέες μου...

Πώς μου αρέσει να διαβάζω την επιδοκιμασία πάνω σου όταν καταλάβεις, την αποδοχή, τη συμμετοχή ή την διεκδίκηση ενός κυρίαρχου ρόλου στο τέλος.

Η κλειδαριά είχε από πίσω το κλειδί... Το παίρνεις και κλείνεις απαλά την πόρτα, μετά το θάβεις σε μία τσέπη της εμπριμέ σου φούστας. Δε λες τίποτα, το χέρι σου βρίσκει το δικό μου, κρύβεται στη φούχτα μου με σιγουριά, σαν πουλί που γύρισε επιτέλους στην φωλιά του.

Μου κρατάς το χέρι και η ζηλιάρα η σελήνη από ψηλά στέλνει μια αχτίδα να προσπαθήσει να τρυπώσει στα μπλεγμένα μας δάχτυλα. Δεν τα καταφέρνει, φέρνει συντροφιά κι άλλες αχτίδες, όμως συμβιβάζονται τελικά παίζοντας με τον ίσκιο που αφήνουμε πίσω μας στο χωμάτινο μονοπάτι... Τίποτα δε θα μπει ανάμεσα στα δάχτυλά μας τα σφιχτομανταλωμένα.

Περάσαμε το ασβεστωμένο πηγάδι, σκεπαστό για τα παιδιά, κάποιες κοπελιές ακόμα το ρωτούν ρίχνοντας ένα μικρό βότσαλο στα κλεφτά, αν ξέρει απαντήσεις να δώσει στα μυστικά τους. Ρωτούν δήθεν παίζοντας, κοιτάζοντας κλεφτά γύρω μη της κοροϊδέψει κανείς...

Το πηγάδι με το γλυφό νερό, άχρηστο εδώ και πολλά χρόνια, που κανείς δεν τόλμησε να το πειράξει, όλοι σέβονταν την ιστορία του. "Τριακόσια χρόνια και, μνημείο το έχουν κάνει" μου έλεγες και γέλαγες... Αν είχε τόσο δροσερό νερό σαν το κελαρυστό σου γέλιο δε θα στέρευε ποτέ!

Τα δάχτυλα χωρίζουν καθώς περνάμε από δύο φωτισμένα σπίτια. Η ζηλιάρα φεγγαραχτίδα πανηγυρίζει, θυμώνω για μια στιγμή αλλά μετά ησυχασμένος γελώ καθώς το χέρι σου με πιάνει αγκαζέ και γέρνεις τρυφερά πάνω μου. Το σύμπαν όλο γύρισε πάλι σε μένα.

Πέντε βήματα ακόμα... το κορμί σου πάντα κρεμασμένο στο μπράτσο μου, τα βήματα μας τα παίρνει η νύχτα για ενθύμιο, τα αφήνει να παίξουν για λίγο το δικό τους ήχο πριν τα ενσωματώσει στη δικιά της μουσική.

Κι αυτή η πονήρω η σελήνη από πάνω μας που όλα τα ξέρει και γελά, φωτίζει τις καρδιές, διώχνει τους ίσκιους πίσω.

Περάσαμε την εκκλησούλα του Άγιου Νικόλα, πάντα φρεσκοβαμμένη, κάτασπρη με το μπλε καμπαναριό, πεντακάθαρη, να αντιφεγγίζει τις φεγγαραχτίδες που την αγκαλιάζουν και την προσπερνούν στοργικά.

Αφήσαμε πίσω μας τα αρμυρίκια και τους θάμνους να καλύπτουν την μάντρα του κυρ-Ανέστη, και εκεί σε έχω φιλήσει την άλλη φορά που ανταμώσαμε νυχτιάτικα, θυμάσαι; Στο πρώτο μας ραντεβού σε αυτό το χωριό, σκαστοί κι οι δυο, τότε που το ανακαλύπταμε ακόμα...

Ο δρόμος τέλειωσε, τα πόδια βυθίζονται στην άμμο... Μπροστά μας η μεγάλη πλανεύτρα κυματίζει, αλλού ασημένια αλλού σκουρωπή, μερικές βάρκες δεμένες σε μία μικρή τσιμεντένια προβλήτα...

Άμμος κάτω μας, το φεγγάρι από πάνω πετά ασήμι να παίξουν τα κύματα, γυρνώ και σε φιλώ... Πώς το κατάλαβες; με ξέρεις και συ... Τα χείλια μας μεταλλάχτηκαν σε κέρινα, λιώνουν... Το κορμί σου σφίγγεται επάνω μου... Σου χαϊδεύω τρυφερά τα μαλλιά, σου αρέσει αυτό, τα χέρια μου στο πρόσωπο σου, σε πίνω ξανά...

Μετά σε αγκαλιάζω... Λες και φοβάμαι μη σε πάρει κάποιο της νύχτας ξωτικό, δεν ξέρω τι παιχνίδια θέλει να μου παίξει αυτό το περίεργο φεγγάρι πάνω μας που ασημώνει τον ντουνιά και γελάει...

Σε αφήνω, βγάζω τα παπούτσια μου... δε χρειάζεται να σου πω τίποτα, τα δικά σου είναι πεταμένα δίπλα στα δικά μου σε δευτερόλεπτα, εκεί δίπλα στην παρατημένη βάρκα. Σε πιάνω από το χέρι, σε κοιτώ, ξέρεις πριν το πω, το νοιώθω πως ξέρεις τι θέλω να κάνουμε…

Σιγά τα πρώτα βήματα, πιο γρήγορα μετά, τρέχουμε, γελάμε σαν μαθητούδια, πάντα πιασμένοι χέρι χέρι... Η αμμουδιά νοτίζει κάτω από τα πόδια μας πάμε παράλληλα τώρα με την άκρη της θάλασσας, τρέχουμε προς τον μεγάλο αμμόλοφο και σε κάτι αρμυρίκια πιο πέρα...
.........

- Τι κοιτάς ρε...;

- Κοίτα φάση, ρε... να εκεί, στη παραλία... ένας πουρός και μια κυρά, σαρανταφεύγα τούς κόβω και τους δύο, τρέχουν στην άμμο!

- Πλάκα κάνεις!

- Μα δεν τους βλέπεις; Κοντά μας πέρασαν όπως έτρεχαν! Λες να έβαψε για πλάκα ο τύπος το μαλλί γκρίζο ; Αλλά χωμένος εσύ μέσα στη βάρκα για να κάνεις τσιγάρο...

- Καλά, δε το πιστεύω... Κοίτα ρε... τρέχουν σιγά σιγά πιασμένοι χεράκι χεράκι αλλά γελάνε λες και είναι τεκνά που κάνουν μαραθώνιο. Πιο γρήγορα γι αυτούς δεν έχει, τα τίναξαν ! Και ο τύπος έχει και τα κιλά του… Τα είδα όλα σήμερα!!

- Έλα τώρα, εντάξει, τα πουρά όλο θα κοιτάμε; Έκανες το τσιγάρο σου, πάμε να φύγουμε..

.........

Και τρέχουμε... είδες τι γρήγορα που τρέχουμε; Κοιτώ τα μαλλιά σου, τα πάντα μαύρα για μένα να ανεμίζουν όπως τα ανακατεύει η φόρα μας και το αγέρι από τη θάλασσα... Κοιτώ τα σκούρα μάτια σου να φέγγουν με φως δανεισμένο από τον ήλιο που θα λάμψει πάλι αύριο, κοιτώ τους κρίκους να πιάνουν μια φεγγαραχτίδα αιχμάλωτη στα αυτιά σου και μετά να την αφήνουν... Ποια κούραση... ατσάλι στα πόδια, παιδιού καρδιά, δίπλα μου να σε έχω μονάχα...

Έτσι μπράβο! Μη μου αφήνεις το χέρι... Όσο δε με αφήνεις δε καταλαβαίνω και δεν έχω τίποτε άλλο παρά μόνο εσένα...

Να εκεί στο λόφο θα σταματήσουμε, έχει ξερά αρμυρίκια τα είδα πριν που ερχόμουν. Θα ανάψουμε φωτιά, μεγάλη φωτιά και μετά θα δούμε τη θάλασσα, να βρούμε λίγο τις χαμένες μας ανάσες και να πέσουνε οι χτύποι της καρδιάς.

Με κοιτάς απορημένη, μετά γελάς. Όλα τα κατάλαβες και λέξη δυνατά ας μην είπα. Τόσο πολύ πια διαβάζεις το γέλιο μου;

Ναι, έχω σχέδια. Μπορεί η νύχτα να άρχισε χωρίς εμάς, θα τελειώσει όμως με μας.

Πολλά σχέδια... Έλα, λίγο ακόμα, μη γελάς, εντάξει, κουράγιο σε μένα δίνω!

Φτάσαμε καπετάνισσα της καρδιάς μου! Να το κάστρο μας, το καράβι μας!! Αν θες σαλπάρουμε, σου διάλεξα την καλύτερη καμπίνα!!

Φαρδύ το αμμουδερό κρεβάτι κατά πώς πρέπει… Πού ξέρεις, μπορεί να μην αντέξω να περιμένω να γυρίσουμε σπίτι σου, μπορεί να μας μεθύσει της νύχτας το κόκκινο κρασί και να τα ξεχάσουμε όλα... Ναι εδώ, δίπλα στη φωτιά, στη νοτισμένη άμμο. Για αυτό διάλεξα να ξαποστάσουμε πίσω από τους αμμόλοφους που μας κρύβουν από αδιάκριτα μάτια...

Εδώ, μαζί, όσο βαστά η νύχτα! Όσο βαστούν τα όνειρα... Πριν βγει ο ήλιος και λυθούν τα μάγια, πριν ορμήσει πάλι ο χρόνος απρόσκλητος μέσα μας.

Έλα καλή μου! Έλα όσο αυτό το αλήτικο φεγγάρι ψηλά μας κλείνει το μάτι !!

ΤΕΛΟΣ

Το παραπάνω διήγημα θα αναρτηθεί και στο δρώμενο "Ερωτική Υμνωδία", (  εδώ  ) στο ιστολόγιο "On the Up and Up" της Lysippe. Είναι μία αξιέπαινη προσπάθεια συλλογής ερωτικών διηγημάτων. 

Για επιστροφή στο μενού διηγημάτων πατείστε εδώ 

Για επιστροφή στο βασικό μενού πατείστε εδώ